Bu araştırmada ortaokul öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleri ile karaktereğitimi uygulamaları arasındaki ilişkinin incelenmesini amaçlamıştır. Verilerİstanbul Anadolu yakasındaki on farklı ortaokulda okuyan toplam 326 öğrencidenelde edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Kişisel Bilgi Formu,Karakter Eğitimi Öğrenci Formu, Öznel İyi Oluş Düzeyi Ölçeği kullanılmıştır.Verilerin analizinde grupların aritmetik ortalamaları arasındaki farklılıklar içinbağımsız gruplar t testi, kategorik gruplar arasında fark için tek yönlü varyansanalizi (ANOVA) ve değişkenler arası ilişki için Pearson korelasyon analizikullanılmıştır. Araştırma sonucunda ortaokul öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeyleriile karakter eğitimi uygulamaları arasında pozitif bir ilişki olduğu tespitedilmiştir. Öğrencilere yönelik gerçekleştirilen karakter eğitimi uygulamalarınınöğrencilerin psikolojik sağlamlıklarını, iyi hissetme düzeylerini arttırdığıtespit edilmiştir. Öğrencilerin sosyo-ekonomik düzeyleri ile öznel iyi oluşlarıarasında ilişki olduğu, sosyo-ekonomik düzeyi düşük olan öğrencilerin yüksekolan öğrencilere göre daha yüksek öznel iyi oluş düzeyi belirttikleri görülmüştür.Araştırmada diğer elde edilen bir sonuç ise öznel iyi oluşun öğrencilerincinsiyetine göre farklılaşması olmuştur. Buna göre kız öğrencilerin iyi oluş düzeylerierkek öğrencilere göre daha yüksek bulunmuştur.